تربیت تراز جهانی

:تربیت تراز جهانی 29

:مراحل شناخت گروه سنی 7 تا 14 سال

:مرحله سوم: شناخت ویژگیهای اجتماعی

:استاد تراشیون

 افزایش درگیری بدنی در این گروه سنی

این درگیری در دختران نیز هست اما در پسرها بیشتر، با هم گلاویز می شوند، گاهی اوقات الفاظی نیز برای هم بکار می برند.

دلیلش را می توان قدرت نمایی بیان کرد؛ زیرا نزدیک به سن بلوغ و دوره استقلال طلبی هستند؛ لذا می‌خواهند قدرت خود را به رخ دیگران بکشند؛ اما چون راه‌های تعامل را به آن ها نیاموختیم، این قدرت نمایی به صورت درگیری بروز می کند.

در حل مشکلات دو راه وجود دارد:

درگیری:

که در زندگی ما انسان ها زیاد اتفاق می‌افتد، زن و شوهر برای حل مشکلاتشان باهم درگیر می شوند و می جنگند؛ بعضی وقتها این درگیری، درگیری کلامی است و بعضی اوقات نیز به زد و خورد منجر می شود. آن ها فکر می کنند که جنگیدن راه حل مشکلشان است اما غافل از اینکه نتیجه جنگ چیزی جز ویرانی نیست؛ ویرانی کانون خانواده و یا ویرانی عاطفی.

تعامل  :

تعامل نشانه تکامل است

کودکان در سن ۷ تا 14 سالگی هنوز به تکامل عقلی نرسیده اند؛ لذا به خاطر چیزهای بسیار جزئی با هم دعوا کرده و برای حل مشکلاتشان به زد و خورد روی می‌آورند.

البته دانستن این نکته لازم است که بخشی از این رفتارها کاملا طبیعی است؛ زیرا تکامل عقلانیت این گروه سنی، در بستر زمان و به تدریج، اتفاق می افتد تا زمانی که جهت حل مسائل خود، تعامل را بیاموزند.

نمونه عینی:

در یک مهمانی دو کودک دو ساله در کنار هم قرار می‌گیرند، این دو مدام با هم درگیر می‌شوند چون تعامل را نیآموخته اند.( اما نباید نگران شد و این درگیری را حذف کرد؛ بلکه باید تعامل را به این دو کودک آموزش داد. بعضی از خانواده‌ها همینکه ببینند، فرزندشان با فرزند دیگری درگیر‌شده به جای اینکه تعامل را یاد بدهند به صاحب خانه می گویند: وقتی این بچه آمد اطلاع دهید، ما به میهمانی نیاییم و راه پیشرفت  فرزندشان را حذف می کنند.)

این کودک دو ساله می خواهد یک ماژیک را از بچه دیگر بگیرد، او که نمی تواند بگوید ببخشید می شود ماژیکت را به من بدهی تا با آن یک خط بکشم! بنابراین می رود و ماژیک را به زور از دستان آن کودک می گیرد، موهای او را می کشد و او را نیز هل می دهد، می بیند که  آن بچه گریه می کرد. در دفعه دیگر می رود ماژیک را از دست او می کشد و فقط  او را هل می دهد، می بیند که دوباره گریه کرد، در مرحله سوم، فقط ماژیک را از او می گیرد.

ببینید این بچه دارد رشد اجتماعی پیدا می‌کنند؛ اما ما نمی گذاریم که به این مرحله برسد، سریع این دو را از هم جدا می کنیم. راه حل ،جدا کردن نیست بلکه باید امور را بین آندو حل و فصل کنیم، تعامل را به آنها یاد بدهیم من حتی به مربیان خودم هم گفته ام شما وقتی می‌بینید دوتا بچه با هم زد و خورد دارند زیاد سخت نگیرید، بگذارید خود  بچه خطاکار بفهمد که خطا کرده است؛ اما شما، نه این که بایستید و تماشا کنید ، بلکه امور را میان آنها حل و فصل کنید مثلا با مطرح کردن یک سوال:

علی آقا راه حل بهتری وجود نداشت که شما خواسته ات را از دوستت بگیری؟

بگذارید فکر کند و عقلش کامل شود. اگر آن ها را از هم جدا کنیم و توبیخ شوند، به رشد اجتماعی لازم نمی رسند، دعوای خودشان را به بیرون از مدرسه می‌برند و با هم قرار می گذارند که بیا در فلان جا با هم دعوا کنیم.

والدین هیچ وقت بچه های شان را از دعوا کردن نترسانند:

• نگویید :«مواظب باشی ها، دعوا نکنی ها ،تو را هل می‌دهند، سرت میشکنه»! این بچه را بز دل  بار می آورد
• این را هم نگویید «اگر یکی به توزد شما دوتا بزن»بلکه به او یاد بدهیم که از خودت دفاع کن! بگذاریم بچه ها به طبیعت خودشان باشند.
• بچه را اگر از دعوا بترسانیم بزدل می شودو در نتیجه ظلم پذیر خواهد شد و اگر به دعوا کردن یاد بدهید ظالم خواهد شد، بگذارید بچه ها به طبیعت خودشان باشند.
• بچه‌ها را شجاع بار بیاورید
• وقتی مادر نگرانی های خودش را در مورد فرزندش ابراز می کند، فرزند، شجاع بار نمی آید. از دست فرزندش خون می‌آید، مادر غش می‌کند؛ این رفتارها فرند را شجاع بار نمی‌آورد.
• باید فرزندان ما در میدان عمل قرار بگیرنددست آن ها زخم شود، کم کم شجاع بار بیایند، بچه ها ذاتاً شجاع هستند؛ اما همین بچه چه موقع می ترسد و از دیدن سوسک جیغ می کشد؟ زمانی که ببیند مادرش از دیدن یک سوسک جیغ می کشد، این رفتار مادر، ترس را به فرزند هم منتقل می کند.
• وظیفه ما در قبال زد و خورد و درگیری بچه ها چیست ؟   
• نکته اول:

مراقب باشیم با ترس های بیجا بچه ها را بزدل نکنیم از آن طرف هم به او یاد ندهیم که اگر تو را زدند توهم او را بزن. خانمی بود به فرزندش گفته بود اگر کتک خوردی حداقل او را گاز بگیر اگر دیدید کسی فرزند شما را زد زود او را جدا نکنید  بگذارید او کتک خودش را بزند  چون اگر او را جدا کردید فشار عصبی برایش ایجاد میشود  اما بعد از اینکه کتک  خودش را زد حالا سریع  آنها را جدا کنید و میان آنها میانجیگری کنید

• نکته دوم:

در زد و خوردها ما نقش میانجی را داشته باشیم  نه قاضی

• نکته سوم:

در مسئله ی شجاعت بچه ها،  وجود آدمهای شجاع در زندگی خیلی مهم است یعنی ما باید  در حل مسائل بین کودکان  گفتگو محور باشیم. یعنی وقتی می بینم که بچه های ما با همدیگر درگیر شده اند آنها را با گفتگو به سوی عقلانیت سوق دهیم؛ مثلاً دو تا کودک با هم زد و خورد کردند آنها را صدا بزنیم نزد خودمان:

ببینیم چی شد تعریف کنید :

نفر اول :او را مرا زد

مربی: خوب شما چکار کردید؟

نفر دوم: من هم او را زدم

مربی به نفر اول: خوب آیا تو عمدی این کار را کردی؟

نفر دوم: نه آقا حواسم نبود خوردم به او، افتاد.

مربی از نفراول: شما از او پرسیدی که چرا این کار را کردی؟

نفر اول: نه آقا

مربی: خیلی خوب بود اگر شما که غیر عمدی دوستت را انداختی دست ا و را میگرفتی بلند می کردی و از او معذرت خواهی می کردی!

«یعنی با اینگونه سوالات آنها را به سوی عقلانیت راهنمایی کنید تا بتوانند ریشه این درگیری را پیدا کنند و حل کنند » اما توبیخ کردن جواب نمی‌دهد و بچه ها  را پنهان کار می کند.

• تربیت تراز جهانی

  ———————————————

  کانال ایتا سوم ابتدایی: @k3hoseini
  کانال ایتا چهارم ابتدایی: @k4hosein
   کانال علوم سوم ابتدایی: @ok3hoseini